انقلاب های عربی و استراتژی آمریکا در حفظ توازن قوا
نویسنده: اسماعیل اقبال | ۲۸ مرداد ۱۳۹۱
یکی از عناصر اصلی استراتژی کلان آمریکا در منطقه خاورمیانه بعد از بروز انقلاب های عربی حفظ توازن قوا و به نوعی تسلط بر معادلات منطقه است.
نویسنده: اسماعیل اقبال | ۲۸ مرداد ۱۳۹۱
یکی از عناصر اصلی استراتژی کلان آمریکا در منطقه خاورمیانه بعد از بروز انقلاب های عربی حفظ توازن قوا و به نوعی تسلط بر معادلات منطقه است.
نویسنده: مهدی فرازی | ۲۱ مرداد ۱۳۹۱
سياست اصلي چين در قبال تحولات سوريه، جلوگيري از سقوط نظام سياسي در سوريه به دليل برهم نخوردن نظم منطقه خاورميانه است.
نویسنده: حسین آجورلو | ۲۱ مرداد ۱۳۹۱
میتوان گفت که کشورهای متحول شده در خاورمیانه دوره گذاری را میگذرانند که اگر این دوره طولانی شود موجب بی ثباتی و اگر این دوره کوتاه باشد این تحولات نتیجه مثبتی برای منطقه خواهد داشت.
نویسنده: سیامک بهرامی | ۱۸ مرداد ۱۳۹۱
موانع سیاسی سلب اعتماد را می توان گرایش جریان صدر به طرح اصلاح طلبانه ائتلاف ملی و دوم رویکرد واقع گرایانه رئیس جمهور و گروهی از نمایندگان نام برد.
نویسنده: مریم پاشنگ | ۴ مرداد ۱۳۹۱
به نظر می رسد که آثار تحولات جهان عرب به صورت چالش های مالی و پولی در غرب نمایان شده به طوری که این چرخه معیوب روند توسعه اقتصادی این کشورها را متأثر کرده است.
نویسنده: کیهان برزگر | ۲۹ تیر ۱۳۹۱
به نظر مي رسد هدف اصلي انفجار دمشق كه كشته شدن وزير دفاع و رئيس سازمان امنيت سوريه و زخمي شدن تعدادي از افراد كليدي حكومت سوريه را در پي آورد به چالش كشيدن نقش روسيه و آمريكا در بحران سوريه باشد.
نویسنده: حسین آجورلو | ۲۵ تیر ۱۳۹۱
عربستان سعودی در پرتو تحولات جهان عرب در صحنه سیاست خارجی منطقه ای خود فعالتر از گذشته ظاهر شده و سعی در نقش آفرینی بیشتر درتحولات اخیر خاورمیانه دارد.
نویسنده: محمد فرازمند | ۲۱ تیر ۱۳۹۱
برای عربستان خوشایند نخواهد بود که اخوان المسلمین مصر را رها کند تا به سمت ایران حرکت کند. سعودی ها در پی آن هستند که سیاست خارجی اخوان المسلمین و مصر را در دوره آینده کنترل کنند.
نویسنده: حسین آجورلو | ۱۸ تیر ۱۳۹۱
علاوه بر مانع سازی برخی قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای در طرح کوفی عنان یکی از علل اصلی ناکارآمدی این طرح را باید در عدم توانایی شورای انتقالی سوریه در اجرای تعهداتش در قبال پایبندی به آتش بس جستجو کرد.
۱۸ تیر ۱۳۹۱
ساختار سیاسی ترکیه به گونه ای است که همزمان محدودیت ها و فرصت هایی را برای تصمیم گیران در سیاست خارجی این کشور ایجاد کرده است.