نویسنده: حسین آجورلو  |   ۴ دی ۱۳۹۰

یکی از تغييرات مورد نظر اسرائيل در خاورميانه خارج شدن قضيه فلسطين از اولويت‌هاي سياسي - امنيتي خاورميانه و فراموشي نسبي اين مسئله است.

نویسنده: سیامک بهرامی  |   ۱ دی ۱۳۹۰

سرانجام پس از 8 سال و 8 ماه و 26 روز نیروهای امریکایی خاک عراق را ترک کردند. گروهی خروج آمریکا را زمینه ساز امنیت بیشتر برای عراق می دانند و گروهی دیگر انتظار افزایش ناامنی در این کشور را دارند. اما واقعيت اين است كه خروج آمریکا در عرصه هایی می تواند به افزایش امنیت و در زمینه هایی به کاهش آن در عراق منجر شود.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۹ آذر ۱۳۹۰

مسئله نسل کشی ارامنه در اواخر عمر امپراطوری عثمانی در سال 1915، همچنان از حساسیت زیادی در افکار عمومی ترکیه و كشورهای اروپایی برخوردار است.

نویسنده: سیامک بهرامی  |   ۲۳ آذر ۱۳۹۰

اجازه دادن به القاعده به پرش از مرحله اهداف استراتژیک به سوی هدف نهایی یعنی سطح جهان بینی، می تواند ناقوس های مرگ این جریان را در جهان عرب به صدا درآورد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۲۲ آذر ۱۳۹۰

با وجود از بین رفتن رقابت ایدئولوژیک و نظام دو قطبی همچنان شاهد تلاش کشورها برای بسط و گسترش توانمندی هستیم

نویسنده: حسین آجورلو  |   ۲۱ آذر ۱۳۹۰

نیروهای انقلابی عربی دارای ایدئولوژی خاص خود یعنی مجموعه‌ای از عقاید، باورها، ارزش‌ها، نگرش‌ها و هدف گذاری‌هایی هستند كه بر مبنای آن اقدام می‌كنند.

نویسنده: سید جواد صالحی (ناظر علمی)  |   ۱۳ آذر ۱۳۹۰

دیپلماسی ترکیه در خصوص سوریه درابتدا معطوف به نوعی خیرخواهی ،مشاوره و در نهایت انذار می شد اما نهایتا دو کشور را در مقابل هم قرار داد و نخبگان سیاسی دو کشور به سرزنش یکدیگر و طرح اتهامات نسبت به دیگری پرداختند .

نویسنده: مهدی ذوالفقاری  |   ۱۳ آذر ۱۳۹۰

بیداری اسلامی در کشورهای منطقه به رغم تفاوت های ظاهری این کشورها دارای نقاط مشترک بسیاری است. و می توان گفت که مهم ترين عنصر تأثير گذار برآن، اندیشه های انقلاب اسلامی ایران بوده که از طریق قدرت نرم و با عنایت به ايدئولوژي اسلامی صورت گرفته است.

۱۲ آذر ۱۳۹۰

کشورهای غربی با پناه دادن، ساماندهی و کمک به تغذیه مالی و تسلیحاتی گروه های مخالف و معارض سوری و تشدید فشار بین المللی نقش اساسی در تشدید ناآرامی ها در سوریه دارند.

نویسنده: قاسم ترابی  |   ۱۲ آذر ۱۳۹۰

سیاست آمریکا و ترکیه در برابر تحولات کشورهای عربی کاملاً مشابه و مکمل و با هدف تامین منافع دوجانبه بوده است. همچنین از سیاست‏ها و اقدامات مشترک این دو کشور می‏ توان منافع مشترک آنها را شناسایی نمود.