۲۶ خرداد ۱۳۹۱

نه تنها کشورهای حوزه خلیج فارس موفق به تشکیل اتحادیه نخواهند شد بلکه حتی نسبت به ادامه موجودیت شورا نیز تردید وجود دارد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۲۴ خرداد ۱۳۹۱

آمریکا در راه تحقق اهداف خود در مورد شکل گرفتن بی ثباتی در منطقه نگرانی ندارد و این چیزی است که باید از آن به عنوان تغییر دیدگاه در مقام مقایسه با گذشته یاد کرد.

نویسنده: اسماعیل اقبال  |   ۲۱ خرداد ۱۳۹۱

روشن است نزدیکی پیش از حد ترکیه با سیاست های آمریکا در منطقه با راهبرد این کشور در خاورمیانه همخوانی ندارد و ممکن است به اعتبار ترکیه در میان ملت های منطقه آسیب وارد کند.

نویسنده: احمد راستگو  |   ۲۱ خرداد ۱۳۹۱

آینده سیاسی کشورهای عربی دستخوش تحول و فرایند گذار آنها به سمت دموکراتیزاسیون منطقه ای بدون حضور احزاب اسلام گرا و متقابلا احزاب اسلام گرا بدون پیشبرد دموکراسی به موفقیت نخواهند رسید.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۲۰ خرداد ۱۳۹۱

امروزه اتحادیه عرب در مسیری کاملاً در تعارض با دیدگاههای بانیان اولیه آن حرکت می کند و به ابزاری برای تسویه حساب رژیم های محافظه کار عرب با رهبران پان عرب تبدیل شده است.

نویسنده: قاسم ترابی  |   ۱۸ خرداد ۱۳۹۱

مواضع این دو کشور در قبال تحولات جهان عرب "همگرایی" و وجود اشتراک منافع این دو کشور در خصوص این تحولات را بیشتر نمایان کرده است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۱۷ خرداد ۱۳۹۱

ازنقطه نظر آمریکا خاورمیانه دارای خصلتی است که به شدت برای جهان غرب تهدید آمیز محسوب می شود. ارزش های مستقر و حاکم در این منطقه اساساً در تعارض مستقیم با چشم اندازهای فکری و ساختار قدرت در آمریکا است.

۹ خرداد ۱۳۹۱

روز شنبه 6 خرداد ماه 1391 گروه ترکیه شناسی پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه با همکاری دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و انجمن ایرانی روابط بین الملل نشستی را با عنوان "روسیه و امنیت خاورمیانه" برگزار کرد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۸ خرداد ۱۳۹۱

قدرتهای غربی و دوستان عرب آنان در منطقه بر خلاف گذشته که در طلب حفظ وضع موجود بودند حالا به بازیگران تجدید نظر طلبی تبدیل شده اند که در دوران نزاع ایدئولوژیک کمتر کسی تصور آن را می نمود.

نویسنده: سیامک بهرامی  |   ۷ خرداد ۱۳۹۱

بازیگران موجود در عراق بیش از هر جای دیگر در خاورمیانه از استقلال عمل و قدرت مانور برخوردارند. همین قدرت بازی نقش وافری به نخبگان سیاسی عراق می دهد و آن ها را تبدیل به مهم ترین عوامل شکل دهنده به آینده سیاسی عراق می کند.