نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۲۷ دی ۱۳۹۵

فرضیه پاره‌کردن برجام از سوی دونالد ترامپ به طور کلی منتفی است؛ زیرا ایالات متحده آمریکا، کشوری است که رفتارش نهادینه شده است و رئیس‌جمهوری این کشور نمی‌تواند از روی نهادهای ساختاری پرش کند.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۸ آذر ۱۳۹۵

 هرگونه تلاش ترامپ برای جدا کردن ایران و روسیه در معادلات منطقه ای، شکست تروریسم و موفقیت مذاکرات پایدار صلح در منطقه را به تاخیر می اندازد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۷ آذر ۱۳۹۵

چند‌جانبه‌گرایی در سیاست‌خارجی در ابعاد مختلف سیاسی‌، ‌امنیتی و اقتصادی، بهترین سیاست برای مواجهه با آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ است. گسترش دیپلماسی در عرصه منطقه‌ای و جهانی و همزمان، تقویت قدرت بازدارندگی و اقتصاد ملی با هدف کاهش آسیب‌پذیری کشور، می‌تواند آمریکای دوران ترامپ را مدیریت و مهار کند.

نویسنده: عبدالرسول دیو سالار  |   ۱۵ آبان ۱۳۹۵

پیمان های دفاعی به عنوان یکی از ابزارهای دیپلماسی دفاعی، یکی از ابعاد مهم نرم قدرت دفاعی به شمار می روند. به همین سبب پاسخ به تهدیدات برآمده از پیمان های دفاعی رقبای منطقه ای ایران، تنها از مسیر افزایش قدرت سخت دفاعی امکانپذیر نیست و به نتایج موثری منجر نخواهد شد. 

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۷ مهر ۱۳۹۵

پرهيز ايران از تقابل با سعودی ها بيشتر با هدف جلوگيري از بازگشت نظامي آمريكا به منطقه صورت مي گيرد.

نویسنده: آرمینا آرم (مدیر گروه)  |   ۱۳ مرداد ۱۳۹۵

دکترین سلمان ایران را علت اصلی بسیاری از مشکلات سياسی _ امنیتی در منطقه خاورمیانه می داند. اصول این دکترین حاصل نیاز استراتژیک عربستان در وضعيت جديد منطقه است.

نویسنده: محمد تقی جهانبخش  |   ۳۰ خرداد ۱۳۹۵

در شرایط فعلی آثار توافق منعقده شده برای کشورهای متعاهد در سه حوزه ژئوپلیتیکی، اقتصادی و سیاسی ـ امنیتی قابل توضیح و تشریح به‌نظر می‌رسد. 

نویسنده: آنا یوسفیان  |   ۲۲ فروردین ۱۳۹۵

روابط ایران و اروپا در دوره پسا برجام به دلیل رفع نگرانی های كشورهای غربی از فعاليت های هسته ای ايران و تمايل آنها برای همكاری با ايران برای حل مسائل ژئوپلتيك منطقه ای، فضای بی سابقه ای را تجربه مي كند.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۹ اسفند ۱۳۹۴

برجام در پرتو فهم درست قدرت های جهانی از ضرورت پذیرش نقش منطقه ای ایران در تامین صلح و امنیت منطقه ای و به خصوص مبارزه با تروریسم داعش اجرایی گردید. سیاست خارجی ایران باید از ظرفیت ژئوپلتیک دوران پسا برجام و روابط متعادل با قدرت های بزرگ برای رفع تنش های منطقه ای و پیشبرد رویکرد توسعه ای و رونق اقتصادی استفاده کند.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۳ اسفند ۱۳۹۴

توافق هسته ای قدرت های جهانی با ایران (برجام) بیشتر ناشی از یک اضطرار ژئوپلیتیک منطقه ای بود که به نوعی کشورهای غربی را قانع کرد تا با حل موضوع هسته ای راه را برای حل معضلات استراتژیک منطقه ای هموار کنند. البته تلاش قدرت های جهانی برای جلوگیری از نزدیکی ایران به نقطه گریز هسته ای یا در طرف ایران، محدودیت های اقتصادی داخلی ناشی از تحریم های بین المللی و همچنین ضرورت حل مساله از طریق تعامل و پرهیز از جنگ مهم بودند.