نویسنده: کیهان برزگر | ۳۰ مهر ۱۳۹۰

برخلاف نظر دایان فاینستاین، سناتور دموکرات و رئیس کمیته اطلاعات سنای آمریکا و سارکوزی، کیهان برزگر معتقد است جنگی در منطقه خاورمیانه روی نخواهد داد.

نویسنده: کیهان برزگر | ۱۹ مرداد ۱۳۹۰

ایران مرکز تولید و صدور نفت و گاز در منطقه خلیج فارس است و تلاش های بسیاری می کند که نفت و گاز خود را از طریق خاک عراق و سوریه به دریای مدیترانه و یا از طریق ترکیه به اروپا برساند....برای اتحادیه اروپا مهم است که انرژی خود را از چند منبع قابل اطمینان به دست آورد.

نویسنده: کیهان برزگر | ۱۵ مرداد ۱۳۹۰

تقویت روابط و همکاری های ایران و مصر به منطق نياز متقابل و ژئواستراتژیک دو کشور در توسعه روابط در منطقه باز می گردد.

نویسنده: کیهان برزگر | ۱۳ مرداد ۱۳۹۰

اتحادیه اروپا رفته رفته به این نتیجه می رسد که پیروی آن از آمریکا در برنامه هسته ای ایران الزاما منافع کشورهای اروپایی را تامین نمی کند .

نویسنده: کیهان برزگر | ۳۱ خرداد ۱۳۹۰

امریکاییها به دنبال اجرای حکمرانی جهانی با محوریت لیبرالسم غربی در خاورمیانه هستند و مقاومت ها همچنان ادامه دارد و ریشه چالش های جدیدی در منطقه خواهد بود.

نویسنده: کیهان برزگر | ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۰

تحولات بحرين آزمايش خوبي برای محک زدن مسائل "توازن قوا" در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه است زيرا دو بلوك قدرت در حال حاضر در آنجا صف‌آرايي كرده‌اند.

نویسنده: کیهان برزگر | ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۰

سیاست و قدرت در خاورمیانه به گونه ای است که مسائل عمدتا به این سمت می روند که کشورها و بازیگران منافع محور می شوند. هرچند مسائل ارزشی- ایدئولوژیک و هویتی نیز در این منطقه به طور جدی مطرح است اما این مسائل معمولا در درجه دوم قرار می گیرند.

نویسنده: کیهان برزگر | ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۰

جنگ ایدئولوژیک آمریکا در مبارزه با طالبان و تروریسم القاعده در افغانستان همزمان به طالبان این فرصت را داده که جنگ خود با آمریکا و غرب را به عنوان یک جنگ مقدس و مقابله با نیروی اشغالگر برای حفظ ایدئولوژی اسلامی توجیه کنند

نویسنده: کیهان برزگر | ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۰

ایران خواهان تقویت روابط با حکومت آینده مصر، اعم از حکومت ملی یا اسلام‌گرا است. مهم‌ترین مسئله برای ایران، خروج مصر از رهبری ائتلاف ضد ایرانی در جهان عرب، همانند رژیم مبارک که تحت استراتژی آمریکا و اسرائیل بود، است.

نویسنده: کیهان برزگر | ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰

در حال حاضر ساخت قدرت در عراق به صورت یک حکومت شیعی است یا به تعبیری دیگر «یک حکومت شیعی عرب» و اساس قدرت و ثروت نیز تغییر کرد و شیعیان از ذیل به عرش برآمدند.