ترجمان استراتژیک

هوش مصنوعی ، دموکراسی و نظم جهانی

نوع مطلب: ترجمه

AI, Democracy, and the Global Order

May 23, 2023

Manuel Muñiz and Samir Saran

نویسندگان: مانوئل مونیز و سمیر ساران

مترجم: الهام ابراهیمی عادل

انتخاب متن و نظارت: آنا یوسفیان

تاریخ: 23 مه 2023

منبع:

https://www.project-syndicate.org/commentary/

 

برای دهه ها، دیپلمات ها و سیاستگذاران بین المللی فناوری را به عنوان یک موضوع زیرمجموعه ای در نظر گرفته اند که بهتر است به وزارتخانه های انرژی، دارایی یا دفاع سپرده شود. اما ورود ناگهانی ابزارهای نوین و تحول برانگیز هوش مصنوعی نیاز مبرمی به رویکردی جامع تر و جهانی تر برای حاکمیت فناوری ایجاد کرده است. مورخان آینده ممکن است نیمه دوم مارس 2023 را به عنوان لحظه ای که عصر هوش مصنوعی به طور مشخصی آغاز شد نام گذاری کنند. تنها در عرض دو هفته جهان شاهد راه اندازی هوش مصنوعی GPT-4, Bard, Claude, Midjourney V5, Security Copilot و بسیاری از ابزارهایی بود که تقریبا از انتظارات همه فراتر رفته است.

پیچیدگی ظاهری این مدل های جدید هوش مصنوعی پیش بینی اکثر کارشناسان را تا یک دهه با مشکل مواجه کرده است. برای قرن ها، نوآوری های مهم – از اختراع ماشین چاپ و موتور بخار گرفته تا ظهور سفرهای هوایی و اینترنت – باعث توسعه اقتصادی، گسترش دسترسی به اطلاعات و مراقبت های بهداشتی و سایر خدمات ضروری شده است.

اما چنین تحولات دگرگون کننده ای پیامدهای منفی نیز داشته است و استقرار سریع ابزارهای هوش مصنوعی نیز تفاوتی نخواهد داشت. هوش مصنوعی می تواند کارهایی را انجام دهد که افراد از انجام آن ها بیزارند. همچنین می تواند آموزش و مراقبت های بهداشتی را به میلیون ها نفر ارائه دهد که تحت چارچوب های موجود نادیده گرفته شده اند و می تواند تحقیقات و توسعه را تا حد زیادی افزایش دهد و به طور بالقوه عصر طلایی جدیدی از نوآوری را آغاز کند.

هم چنین می تواند تولید و انتشار اخبار جعلی را افزایش دهد، جایگزین نیروی کار انسانی در ابعاد وسیعی شود، ابزارهای مخرب و خطرناکی را ایجاد کند که از پتانسیل تقابل با موجودیت انسان برخوردار هستند. به بیان دقیق تر بسیاری بر این باور هستند که ورود هوش مصنوعی عمومی – یک هوش مصنوعی که بتواند انجام هر کار شناختی را که انسان می تواند انجام دهد به خود بیاموزد – یک تهدید وجودی برای بشریت به شمار می رود. یک هوش مصنوعی عمومی بدون دقت طراحی شده (یا فرایندهای ناشناخته جعبه سیاه) می تواند وظایف خود را به گونه ای انجام دهد که عناصر اساسی بشریت را به خطر بیاندازد. پس از آن هوش مصنوعی عمومی است که انسان بودن را معنا می کند.

واضح است که هوش مصنوعی و سایر فناوری های نوظهور نیازمند حکمرانی بهتر به ویژه در سطح جهانی هستند، اما دیپلمات ها و سیاستگذاران بین المللی از لحاظ تاریخی با فناوری به عنوان یک موضوع زیرمجموعه ای برخورد کرده اند که بهتر است به وزارتخانه های انرژی، دارایی یا دفاع سپرده شود. دیدگاهی نزدیک بینانه که یادآور این است که چگونه تا همین اواخر، حاکمیت تغییرات آب و هوایی به عنوان حوزه ای در انحصار کارشناسان علمی و فنی بود. اکنون با توجه به جایگاه محوری موضوع تغییرات آب و هوایی حکمرانی در این حوزه یک امتیاز محسوب می شود که بسیاری از حوزه های دیگر از جمله سیاست خارجی را در بر می گیرد. به این ترتیب معماری حکومتی امروز با هدف پرداختن به تمام نکته ها و پیچیدگی های این موضوع طراحی می شود.

همان طور که بحث ها در اجلاس اخیر G7 در هیروشیما نشان می دهد، حکمرانی فناورانه به رویکرد مشابهی نیاز دارد. به هر حال هوش مصنوعی و سایر فناوری های نوظهور به طور چشمگیری منابع، توزیع و اعمال قدرت را در سراسر جهان تغییر خواهند داد. آنها قابلیت های تهاجمی و دفاعی جدید را امکان پذیر می کنند و دامنه های کاملا جدیدی را برای برخورد، رقابت و درگیری ایجاد می کنند از جمله در فضای سایبری و فضای بیرونی، آن ها تعیین خواهند کرد که ما جه چیزی را مورد استفاده قرار دهیم و به ناچار بازده حاصل از رشد اقتصادی را در برخی مناطق، صنایع و شرکت ها متمرکز می کنند در حالی که دیگران را از فرصت ها و قابلیت های مشابه محروم می کنند.

نکته مهم این است که فناوری هایی مانند هوش مصنوعی تاثیر قابل توجهی بر حقوق و آزادی های اساسی، روابط ما، مسائلی که به آن ها اهمیت می دهیم و حتی قوی ترین باورهای ما خواهند داشت. مدل های هوش مصنوعی با چرخه های بازخورد و تکیه بر داده های خودمان جهت دهی های موجود را تشدید می کنند و قراردادهای اجتماعی ضعیف بسیاری از کشورها را تحت فشار قرار می دهند. این بدان معناست که پاسخ ما باید شامل توافقات بین المللی متعددی باشد. به عنوان مثال در حالت ایده آل توافق های جدیدی (در سطح سازمان ملل متحد) برای محدود کردن استفاده از فناوری های خاص در میدان جنگ ایجاد می کنیم، قراردادی که سلاح های مرگبار را کاملا ممنوع می کند، شروع خوبی خواهد بود. توافقنامه برای فضای سایبری – به ویژه اقدامات تهاجمی انجام شده توسط ربات های مستقل – نیز ضروری خواهد بود.

مقررات تجاری جدید نیز ضروری است، صادرات نامحدود و بدون نظارت برخی فناوری ها می تواند ابزارهای قدرتمندی را برای سرکوب مخالفان و تقویت توان نظامی به دولت ها بدهد. علاوه بر این ما هنوز باید کار بسیار بهتری را برای اطمینان از شرایط بازی برابر در اقتصاد دیجیتال انجام دهیم، از جمله وضع مالیات مناسب برای چنین فعالیت هایی.

همان طور که به نظر می رسد رهبران G7 قبلا تشخیص داده اند با توجه به این که ثبات جوامع باز احتمالا در خطر است، به نفع کشورهای دموکراتیک است که یک رویکرد مشترک برای مقررات هوش مصنوعی ایجاد کنند. دولت ها اکنون توانایی های بی سابقه ای برای ایجاد رضایت و دستکاری افکار به دست می آورند. هنگامی که با سیستم های نظارتی عظیم ترکیب می شوند، قدرت تحلیلی ابزارهای پیشرفته هوش مصنوعی می تواند لویاتان های (ابزارهای بسیار قدرتمند) فناوری ایجاد کند، دولت ها و شرکت های همه چیز دان با قدرت شکل دادن به رفتار شهروندان و سرکوب آن، در صورت لزوم در داخل و خارج از مرزها . نه تنها حمایت از تلاش های یونسکو برای ایجاد چارچوبی جهانی برای اخلاق هوش مصنوعی بلکه برای ایجاد منشور جهانی حقوق دیجیتال نیز مهم است.

تمرکز موضوعی دیپلماسی فناوری مستلزم نیاز به استراتژی های جدید تعامل با قدرت های نوظهور است. به عنوان مثال، نحوه رویکرد اقتصادهای غربی به مشارکت خود با بزرگترین دموکراسی جهان، هند، می تواند موفقیت چنین دیپلماسی را شکست دهد. اقتصاد هند احتمالا تا سال 2028 سومین اقتصاد بزرگ جهان پس از ایالات متحده و چین خواهد بود. رشد هند خارق العاده بوده است و این نشان دهنده قدرت در فناوری اطلاعات و اقتصاد دیجیتال است. در این خصوص، دیدگاه هند در مورد فناوری های نوظهور اهمیت زیادی دارد. نحوه تنظیم و حمایت از پیشرفت های هوش مصنوعی، نحوه استفاده میلیاردها نفر از آن را تعیین می کند.

تعامل با هند یک اولویت برای ایالات متحده و اتحادیه اروپا است، ابتکار اخیر ایالات متحده و هند در مورد ICET فناوری های حیاتی و نو رس و شورای تجارت و فناوری اتحادیه اروپا – هند که در ماه جاری در بروکسل تشکیل شد، نشان دهنده این اولویت است. اما حصول اطمینان از موفقیت این تلاش ها مستلزم تطبیق منطقی زمینه ها و منافع فرهنگی و اقتصادی است. درک چنین نکات ظریفی به ما کمک می کند تا به آینده ای دیجیتالی مرفه و مطمئن دست یابیم. این انتخاب می تواند دسترسی به هوش مصنوعی را به صورت رایگان برای همگان فراهم کند.

 

 

 

 

 

GPT-4:

 

چت ربات۴ ( GPT-4)، آخرین مدل هوش مصنوعی است که به تازگی از ابزار جدیدی پشتیبانی می کند. این ابزار انبار اطلاعات فضا و زمان (Space and Time) است که تحلیل اطلاعات را برای کسب و کار ها شفاف تر، غیر قابل تغییر می کند. همچنین این ابزار از منابع بیشتری برای کسب اطلاعات استفاده می کند.

 

Bard:

یک هوش مصنوعی مبتنی بر مکالمه و چت است که توسط گوگل در سال 2021 ایجاد شد و هر سوالی را با رعایت قوانین از آن بپرسید پاسخ می دهد.

Claude:

در تکنولوژی و دنیای کامپیوتر کلود یا حافظه هایابری به توده ای عظیم از اطلاعات و دیتا گفته می شود که قابلیت ذخیره و دریافت اطلاعات را به کاربران می ده، دقیقا مانند یک ابر

Midjourney V5:

برای تبدیل متن به تصویر استفاده می شود که تصاویری فوق العادهبر اساس پیام های متنی ایجاد می کند.

Security Copilot:

نرم افزار دستیار امنیتی حریم خصوصی اطلاعات ما را حفظ می کند.

 

Icet:

کنفرانس های بین المللی روندهای نوظهور در صنعت فناوری اطلاعات

 

 

 

جهت ارجاع علمی: مانوئل مونیز و سمیر ساران، « هوش مصنوعی، دموکراسی و نظم جهانی»، مترجم: الهام ابراهیمی عادل، تاریخ انتشار در سایت مرکز: 1402/6/18


نویسنده

آنا یوسفیان

آنا یوسفیان پژوهشگر مهمان در مرکز آنا یوسفیان پژوهشگر مهمان در مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه می باشد. نامبرده دانش آموخته مقطع دکتری رشته روابط بین الملل در دانشگاه دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حوزه مطالعاتی او شامل اقتصاد سیاسی گفتمان فرهنگی است. نامبرده مقالاتی به فارسی در مجلات معتبر داخلی به چاپ رسانده است. های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه می باشد. نامبرده دانش آموخته مقطع دکتری رشته روابط بین الملل در دانشگاه دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حوزه مطالعاتی وی شامل اقتصاد سیاسی گفتمان فرهنگی است


1.دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
2.پیام هایی که حاوی تهمت یا بی احترامی به اشخاص باشد منتشر نخواهد شد
3.پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد