مالک و زارع در ایران

قسمت یکم : مالک و زارع در ایران نوشته آن لمبتون

به روایت مریم خالقی نژاد (دکتری علوم سیاسی ، گرایش مسائل ایران)

توضیح

انبوه اطلاعاتی که این روزها در شبکه های مجازی نقل و نُقل می شود نمی تواند بینش درست و قابل اتکایی به دست دهد. انبوه اطلاعات، هرگز به تنهایی گره گشا نیست. این اطلاعات بسان مصالح ساختمان هستند که در نبود یک نقشه و طرح ساختمانی ، تلی از ضایعات هستند که تنها یک کارکرد دارند: اشغال فضا ! مجموعه متن های مانا و دوران ساز که از این پس ، گزینش ، تلخیص و منتشر می شود راهی است برای رهایی از آوارگی در میان دریایی از اطلاعات بی سامان و گیج کننده. در بخش نخست از این مجموعه به یکی از آثار اساسی نظر دوخته ایم. البته بخش مهمی از افراد نسل نو ، این مجموعه را اضافه و کهنه خواهند یافت. اما اهل نظر و صاحبان تجربه می دانند که انباشت اطلاعات سرگرم کننده ، نه تنها هرگز رهگشا نیست بلکه سرکوبگر نیز هست.

لمبتون کیست؟

خانم آن لمبتون دختر یکی از اعیان انگلستان به نام جرج لمبتون است که در جنگ جهانی دوم وابسته به یکی از مطبوعات سفارت انگلستان در تهران بود. در سال 1324 به مرتبه­ ی دانشیاری زبان فارسی در دانشکده­ ی مطالعات شرقی و افریقا در دانشگاه لندن ارتقاء یافت که هشت سال بعدازاین ارتقاء کتاب‌های دستور زبان فارسی و مالک و زارع را نوشت. کتاب مالک و زارع که مهم‌ ترین اثر وی هست به دو بخش تقسیم می ­شود که در بخش اول تاریخچه زمین‌ داری و اداره درآمدهای ارضی و املاک از صدر اسلام تا زمان مشروطیت و در بخش دوم زمین‌ داری و درآمدهای ارضی از مشروطیت تا عصر حاضر را توضیح می­ دهد. در این کتاب به جز اواسط دوره قاجاریه که منابع مالی جدیدی به خاطر رابطه با غرب برای دولت ایجاد شد در تمامی دوره­ ها مهم‌ترین منبع درآمدی دولت مازادی بود که توسط زارعین و دهقانان به دست می­ آمد لذا نحوه تعامل با روستاها منبع اصلی دولت به شمار می­ آمد. بیش از 80 درصد جمعیت ایران را روستاییان تشکیل می‌دادند.

ازجمله کتاب‌های وی: اصلاحات ارضی در ایران، لغات فارسی، ایران عصر قاجار و مقاله ­هایی همچون: تاریخ قم، جهاندار سنجر، جامعه ­ی اسلامی ایران، آیین جهانداری و ... است.

متن کامل جهت دانلود