دو دیدگاه در باب استعفای وزیر اطلاع رسانی لبنان
نویسنده: دکتر حسن سلامی، عضو گروه جامعه و سیاستِ خارجی سوریه - لبنان
«جورج قَرداحی» وزیر اطلاع رسانی لبنان روز جمعه دوازدهم آذر 1400 خورشیدی با هدف حل بحران این کشور با عربستان و دیگر اعضای شورای همکاری خلیج فارس، استعفا کرد و «میشل عون» رییس جمهوری و «نجیب میقاتی» نخست وزیر لبنان این استعفا را پذیرفتند.
در پی سخنان دوماه پیش قرداحی در برنامه «برلمان شعب» (پارلمان ملت) شبکه تلویزیونی «الجزیره» قطر که در آن حمله ی کشورهای ائتلاف عربی - آمریکایی به سرکردگی عربستان و امارات علیه یمن را محکوم کرد، عربستان سفیر خود در بیروت را فراخواند و سفیر لبنان را اخراج کرد. قرداحی با انتقاد از تجاوز نظامی ائتلاف سعودی گفته بود: «انصارالله» یمن به جایی تجاوز نکرده و از مردم خود که در جشن و عزا توسط جنگندههای سعودی بمباران میشوند، دفاع میکند.
کویت، بحرین و امارات در دنباله روی از عربستان سفیران خود در بیروت را احضار کردند. این سه امیرنشین به سفیر و کاردار لبنان ۴۸ ساعت فرصت دادند تا خاک این کشورها را ترک کنند. رسانههای لبنان پس از انتشار مصاحبه ی قرداحی گفتند که به دنبال اظهارات وی در مورد جنگ یمن، بحران سیاسی جدیدی میان لبنان و عربستان و دیگر اعضای شورای همکاری خلیج فارس مانند امارات و بحرین نمایان شده است.
برخی رسانهها مدعی شدند که امارات تصمیم گرفته است پرواز از دوبی و ابوظبی به بیروت را متوقف کند و وزارت امور خارجه ی این امیرنشین در بیانیهای از شهروندان خود خواست هر چه سریعتر خاک لبنان را ترک کنند. وزارت امور خارجه بحرین نیز در بیانیهی مشابه از شهروندانش در لبنان خواست به کشور خود بازگردند.
در این خصوص، 2 دیدگاه و تحلیل بوده و هست: 1 - حکومتی (نگاه جمهوری اسلامی). این دیدگاه می گوید که:
الف - پس از انتشار خبر حمایت قرداحی از مردم یمن و انتقاد از تجاوز نظامی ائتلاف سعودی به این کشور،در حالی که پس از ماهها بیدولتی در لبنان، کابینه جدید این کشور به ریاست نجیب میقاتی تشکیل شده است، مقام های ریاض کوشش کردند مقدمات استعفای نخست وزیر را فراهم کنند تا دوباره سعد الحریری که متحد عربستان و منتقد حزب الله و ایران است بر کرسی ریاست بنشانند.
ب – تیراندازی و درگیری های خیابانی در بیروت و مناطق خلده و الطيونه در جنوب و شرق این شهر، ظرف 2 ماه گذشته، با حمايت خارجي و با برنامه ريزي قبلي صورت گرفت و هدف از آن ايجاد جنگ داخلي در لبنان بود. اما چون اين حوادث به نتيجه نرسيد، نبش قبر موضع گيري وزير اطلاع رساني لبنان، مطرح شد. اين وقايع مثل حلقه هاي زنجير به هم متصل اند.
ج- عربستان با چماق عربي به ميدان سياسي لبنان بازگشته و قصد دارد بحران جديدي را به فهرست بحران هاي لبنان اضافه كند. ناكامي در جنگ يمن نياز به فرافکنی دارد و قرار است انتقام آن از لبنان گرفته شود. از این رو، شاهد دخالت چندباره عربستان در حوزههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی لبنان هستیم.
د- عربستان سعودي از دولت جديد لبنان استقبال نكرده و معلوم است كه اين دولت منافع او را تامين نمی کند و بدنبال سرنگوني آن است. بر این اساس بهانه تراشي سعودي و فشار به لبنان و حزب الله برای استعفای قرداحی در اين باره كاملا واضح است.
و- در ماجرای قرداحی، توطئه ی آمریکا برای بیدولت سازی کشورهای عضو جبهه مقاومت و آزمایش چندباره آن در لبنان، مشهود است.
ی- زیرسوال بردن جایگاه حزبالله و دبیرکل آن به عنوان یکی از مهمترین شخصیتهای موثر لبنان در ایجاد ثبات و تامین امنیت ملی این کشور، هدف دیگر فشار خارجی برای استعفای قرداحی بود.
2 – غیر حکومتی (دیدگاه تحلیل گران مستقل). بر اساس این تحلیل، موارد زیر مطرح است:
الف – این دیدگاه، علت تنش های لبنان از جمله سخنان قرداحی و تیرگی روابط آن با کشورهای عربی را دخالت ایران و عربستان در امور داخلی لبنان و دولت تازه تشکیل شده ی آن می داند.
ب - ساختار بیمار طایفه ای و فشل بودن نظام سیاسی لبنان و ناکارآمدی آن.
ج - حضور و قدرت عوامل داخلی و منطقه ای آمریکا برای بیرون راندن ایران از لبنان و سوریه.
د - گرفتن امتیاز از تهران در مذاکرات جاری ایران با کشورهای 4+ 1 در وین در موضوع احیای برجام.
و - ناکام گذاشتن گفت وگو های جمهوری اسلامی ایران با عربستان در عراق برای عادی سازی روابط تهران - ریاض.
ی - ناکام گذاشتن طرح انتقال گاز طبیعی ایران از طریق مدیترانه (سوریه، اردن و لبنان) به اروپا.
نکته: کوشش صهیونیست ها و لابی رژیم صهیونیستی در آمریکا و نفوذی های این رژیم در کشورهای منطقه، هم چنین طرح و تلاش روس ها و چینی ها، چندین بار مانع حل مشکل ایران و ایالات متحده، ایران و عربستان و ایران و اروپا شده است.
جهت ارجاع علمی: حسن سلامی، « دو دیدگاه در باب استعفای وزیر اطلاع رسانی لبنان»، تاریخ انتشار در سایت مرکز: 1400/9/15
نویسنده
حسن سلامی
حسن سلامی پژوهشگر مهمان مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه در گروه جامعه و سیاست لبنان می باشد. وی دارای مدرک دکتری اندیشه ی سیاسی از دانشگاه سنت ژوزف (قدیس یوسف) بیروت است.