فروپاشی ائتلاف دمکرات ها

شاید وقایع و حوادث به تنهایی معنا و  اهمیت خاصی را به صحنه نیاورند اما تداوم و تکرار آنان تصویر مشخص و معینی را در برابر بیننده  طراحی خواهد کرد. در سال 2009 یعنی در آغازین سال حضور باراک اوباما در کاخ سفید، انتخابات  فرمانداری در ایالات نیوجرسی  و ویرجینیا که به او در کمتر از یکسال پیش رأی داده بودند، به سود کاندیداهای جمهوریخواه رقم خورد. در سال 2010 در انتخابات تعیین سناتوری که باید جایگزین سناتور ادوارد کندی می شد مردم ماساچوست یک جمهوریخواه را به سنای آمریکا فرستادند.
 

این سه انتخابات که کاملاً مجزا و متفاوت بودند این ذهنیت را در بین بسیاری پدید آورد که باراک اوباما دچار مشکل است و مردم آمریکا از او در حال دورشدن هستند.
 

در واقع این انتخابات مسیری بوده است که مردم انتخاب کردند تا به او اطلاع رسانی کنند که تا چه حد از سیاست های او ناراضی و ناخشنود هستند. این تصویر طراحی شده و ذهنیت مستقر در بین مردم در انتخابات میان دوره ای کنگره در نوامبر سال 2010 متبلور شد. حزب باراک اوباما یعنی حزب دمکرات سنگین ترین شکست انتخاباتی را در طول بیش از هفت دهه در مجلس آمریکا  متحمل شد و 63 کرسی به حزب مقابل واگذار شد. باراک اوباما این نتیجه را به عنوان یک " تنبیه و مجازات" شخصی بوسیله رأی دهندگان پذیرفت و به آن اذغان کرد.
 

اکثریت مطلق در سنای آمریکا هم به دنبال این انتخابات از دست دمکرات ها خارج شد. حال به نظر می رسد مسیری که نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 را هموار می کند به تدریج دارد مشخص می شود.انتخابات در شهر نیویورک برای بسیاری نماد و سمبلی از آن چیزی است که برای باراک اوباما در نوامبر سال 2012 رقم خواهد خورد. در حوزه انتخابیه شماره 9 که بخشهایی از بروکلین و کوئینز را در بر می گیرد برای اولین بار بعد از 1920 یعنی 90 سال قبل، یک نماینده جمهوریخواه موفق شد به پیروزی دست یابد و به مجلس نمایندگان آمریکا راه یابد. در این حوزه انتخابیه که متشکل از یهودیان و کاتولیک ها که اغلب آنها کارگران سفید پوست یقه آبی می باشند در طول این دهه ها همیشه طرفدار دمکرات ها موفق بوده اند.
 

سی درصد جمعیت این حوزه یهودیان ارتدوکس می باشند. یهودیان یکی از ستونهای اصلی ائتلاف دمکرات ها هستند. و 78 درصد یهودیان در سال 2008 به باراک اوباما رأی دادند. این بدان معناست که از دهه 1930 به بعد از هر ده نفر یهودی رأی دهنده به طور متوسط 8 نفر به دمکرات ها رأی داده اند. رأی یهودیان بسیار کلیدی برای باراک اوباما در سال 2012 خواهد بود.
 

اگر تعداد یهودیان متمایل به دمکرات ها که غالباً هشت نفر از هر ده نفر است به هفت نفر برسد به احتمال بسیار قوی او دو ایالت فلوریدا و پنسیلوانیا را خواهد باخت که در اینصورت او قادر نخواهد شد برای بار دوم انتخاب شود. پس متوجه می شویم چرا آرای یهودیان برای دمکرات ها انقدر مهم است.
 

اگر کمترین خللی در حمایت تاریخی یهودیان از دمکرات ها ایجاد شود برای باراک اوباما بسیار گران خواهد بود. اما آنچه اتفاق افتاد این بود که یهودیان در انتخابات حوزه انتخابیه شماره 9 در نیویورک با وجود اینکه کاندیدای دمکرات یهودی هم بود به کاندیدای جمهوریخواه که کاتولیک بود رأی دادند. در این حوزه نسبت رأی دهندگان ثبت نام کرده دمکرات سه برابر رأی دهندگان ثبت نام کرده جمهوریخواه است. کاندیدای دمکرات و حزب او بیش از هفتصد هزار دلار خرج انتخابات کردند و کاندیدای جمهوریخواه و حزب او در این انتخابات تنها پنجاه و سه هزار دلار خرج کردند. در نهایت کاندیدای جمهوریخواه با 54 درصد آراء پیروز شد. برای بسیاری انتخابات در این حوزه واقع شده در نیویورک که رأی دهندگان آن از گروههای تشکیل دهنده کلیدی ائتلاف تاریخی دمکرات است ترسیم گر تصویری نامناسب از آینده برای باراک اوباما است. این نشان می دهد که گروههای رأی دهنده ای که او نیاز به حمایت آنان برای پیروزی مجدد دارد از او در حال دور شدن هستند..
 

این ضرورتاً به این معنا نیست که یهودیان و کاتولیک ها رأی خود را از حزب دمکرات  به حزب جمهوریخواه منتقل خواهند کرد ولی بیانگر این است که حداقل تعدادی از آنان در انتخابات به نفع باراک اوباما شرکت نخواهند کرد. یهودیان، کاتولیک ها و کارگران یقه آبی که نقش کلیدی در انتخابات باراک اوباما به مقام ریاست جمهوری داشتند در انتخابات نیویورک برای نخستین بار بعد از 90 سال از ائتلاف حزبی خارج شدند و به کاندیدای حزب جمهوریخواه رأی دادند.
 

همانطور که نتایج انتخابات فرمانداری در سال 2009 و انتخابات سنا در سال 2010 احتمال شکست سنگین دمکرات ها در نوامبر سال 2010 را قابل پیش بینی ساخته بود، انتخابات در نیویورک هم این ذهنیت را قوت فراوان بخشیده است که ائتلاف سنتی و تاریخی دمکرات ها دچار گسست شده است و احتمال زیادی وجود دارد که اگر جمهوریخواهان کاندیدای مناسبی از نظر بسیاری از گروههای تشکیل دهنده ائتلاف دمکرات را معرفی کنند آنان دور شدن از باراک اوباما را با رأی خود در شش نوامبر سال 2012 کاملاً ملموس و قابل رؤیت خواهند کرد.