انتخاباتی ملی و افول اقبال حزب باراك اوباما

هر چهار سال یكبار مردم آمریكا این فرصت را پیدا می كنند كه در پای صندوقهای رای در رابطه با عملكرد رییس جمهور به اظهار نظر بپردازند. با توجه به اینكه تنها دو بار برای هر فردی امكان پذیر است كه رییس جمهور شود پر واضح است كه اگر معاون او كاندیداتوری حزب را به دست آورد درصدد كسب قدرت خواهد بود. در این صورت هم رای مردم نه به او بلكه عملا یك ارزیابی از دوران رییس جمهوری خواهد بود كه معاونت آن را داشته است. پس در انتخابات ریاست جمهوری در صورتی كه فرد مستقر در كاخ سفید خواهان انتخاب برای بار دوم  باشد به معنای آن است كه او با استناد به عملكرد چهارساله خود باید نظر موافق رای دهندگان را جلب كند. هرچند كه او تلاش خواهد كرد كه حریف انتخاباتی از حزب مخالف را هویت دهد و او را برای رای دهندگان در یك چارچوب منفی تعریف كند اما در نهایت رای دهندگان رای خود را براساس ارزیابی از دوران چهار ساله شكل خواهند داد و كمتر توجه به ویژگیها و سیاستهای رقیب انتخاباتی رییس جمهور خواهند نمود. 

انتخابات میان دوره ای برخلاف انتخابات ریاست جمهوری از این ویژگی برخوردار است كه رفراندوم نسبت به شخص رییس جمهور نمی باشد. بعد از دو سال باراك اوباما در انتظار انتخابات میان دوره ای سال 2010 است و در دوم نوامبر مردم به پای صندوقهای رای خواهند رفت. در انتخابات میان دوره ای تمام اعضای مجلس یعنی 435 نفر برای انتخاب شدن باید تلاش كنند و یك سوم اعضای سنا نام خود را در بررسی ورقه های انتخاباتی خواهند یافت. انتخابات میان دوره ای 2010 به مانند دیگر انتخابات از این نوع دو خصلت دارد كه البته كاملا مشروط به شرایط حاكم بر جامعه است. در صورتیكه حزب حاكم در كاخ سفید از محبوبیت و اعتبار به جهت اقبال مردم بر عملكرد رییس جمهور برخوردار باشد، اعضای كنگره را كه از حزب رییس جمهور هستند تشویق می كند كه انتخابات را ماهیت ملی اعطا كنند و مداوما از توفیق های رییس جمهور و اینكه چه نقش مهمی در به تصویب رسیدن سیاستهای رییس جمهور داشتند صحبت می كنند. اما در صورتی كه رییس جمهور در نظر سنجی ها ضعیف نشان می دهد و مردم در كشور نسبت به او اعتماد و اعتقاد خود را از دست داده اند حزب رییس جمهور به اعضای كنگره كه برای انتخابات تلاش می كنند توصیه می كند كه كمتر از رییس جمهور و سیاستهای او صحبت كنند و تاكید را بر موضوعی محلی و ایالتی بگذارند و حریف انتخاباتی خود از حزب مخالف را تخریب نمایند. در شرایطی كه رییس جمهور محبوب است در انتخابات میان دوره ای اعضای حزب او كه برای انتخاب شدن تلاش می كنند می بایست به حریف بی اعتنا شوند و نقش رییس جمهور و حضور او را برجسته سازند كه به معنای اتصال خود به اوست. این به معنای وجود الگوی ملی انتخاباتی است. اما در شرایطی كه رییس جمهور به هر دلیلی نامحبوب است اعضای حزب او باید حدالمقدور به ویژگیهای شخصیتی خود و سیاستهای مدنظر و اینكه حریف انتخاباتی چقدر نامطلوب است تاكید كنند. این به معنای الگوی محلی یا ایالتی انتخاباتی است. 

در انتخابات میان دوره ای 2010 شرایط به گونه ای رقم خورده است كه الگوی انتخابات ملی مطلوبیت فزاینده یافته است. با توجه به نارضایتی گسترده در آمریكا در رابطه با سیاستهای باراك اوباما مردم از این باور برخوردار شده اند كه حزب دموكرات كه اهرمهای قدرت را در كنگره و كاخ سفید در اختیار دارد در هدایت كشور در تمامی حیطه ها بالاخص اقتصادی با شكست مواجه شده است. با توجه به گستردگی این ذهنیت است كه حزب جمهوریخواه الگوی انتخاباتی ملی را شیوه خود قرار داده است. در شرایطی كه باراك اوباما  به یك معضل ساز تبدیل شده است اعضای دموكرات كنگره حداكثر تلاش را می كنند كه انتخابات را به رقابت بین دو كاندید از دو حزب متفاوت تبدیل كنند. پس هر نماینده دموكرات با توجه به خصلتهای خود و رقیب انتخابات را چارچوب می دهد كه این به معنای تابعیت از الگوی محلی انتخابات است. اما جمهوریخواهان كه به جایگاه نامطلوب باراك اوباما آگاه هستند درجهتی كاملا متفاوت حركت می كنند. آنان باراك اوباما را به موضوع انتخابات تبدیل كرده اند. در تمامی حوزه های انتخاباتی بدون توجه به شرایط محلی و موضوعات مورد علاقه مردم، نمایندگان جمهوریخواه حریف دموكرات خود را با توسل به هر وسیله به باراك اوباما متصل می كنند و به رای دهندگان اعلام می كنند كه رای به كاندیدای دموكرات به معنای حمایت از سیاستهای او است. جمهوریخواهان بر این اعتقاد هستند كه بهترین شیوه تحقق پیروزی و محروم ساختن دموكراتها از اكثریت در مجلس نمایندگان همانا حیات دادن به یك ارزیابی ملی در هر حوزه انتخاباتی است. دموكراتها با وقوف به ذهنیت منفی نسبت به رییس جمهور تمامی تلاش را برای جلوگیری از ارزیابی ملی از انتخابات انجام داده اند اما به نظر می رسد كه انتخابات میان دوره ای سال 2010 تبدیل به ارزیابی دو سال حضور باراك اوباما در كاخ سفید شده است. 


نویسنده

حسین دهشیار (ناظر علمی)

حسین دهشیار پژوهشگر ارشد و ناظر علمی گروه ملاحظات استراتژیک امریکا - خاورمیانه در پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه است. نامبرده عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی می باشد. حوزه مطالعاتی دکتر دهشیار مسائل خاورمیانه و سیاست خارجی آمریکا است.