نویسنده: شهره پولاب  |   ۲۲ فروردین ۱۳۹۵

با توجه به اینکه هر یک از بازیگران منطقه ای یا فرامنطقه ای، دولتی یا غیر دولتی در جستجوی منافع خود عرصه را برای گفتگوهای دیپلماتیک تنگ می کنند، جای یک سازمان بین المللی بی طرف برای حل و فصل مسایل، خالی بوده و بن بست سیاسی در مسایل و مشکلات سوریه، عدم کارایی سازمان ملل در حل بحران های بین المللی را یادآوری می کند.

نویسنده: آنا یوسفیان  |   ۲۲ فروردین ۱۳۹۵

روابط ایران و اروپا در دوره پسا برجام به دلیل رفع نگرانی های كشورهای غربی از فعاليت های هسته ای ايران و تمايل آنها برای همكاری با ايران برای حل مسائل ژئوپلتيك منطقه ای، فضای بی سابقه ای را تجربه مي كند.

نویسنده: مريم سلمان يزدی  |   ۱۰ فروردین ۱۳۹۵

اقدام روسیه یک اقدام تاکتیکی است بدین معنی که همزمان با آغاز کنفرانس ژنو ۳ صلاح در این بوده که روسها اعلام عقب نشینی کنند تا دولت سوریه مواضع تندی بگیرد و روسها مسئولیتی در قبال این مواضع نداشته باشند و کسی از آنها نخواهد که روی سوریه فشار بیاورند.

نویسنده: سيدعلی نجات  |   ۲۲ اسفند ۱۳۹۴

بحران سوريه نمونه‌ای بارز از شکل‌گیری يک منازعه در ابعاد استراتژيکی در سياست بين‌الملل و گسترش درگيری‌های سياسی و امنيتی در نظام منطقه‌ای خاورميانه، ميان قدرت‌های بزرگ و متحدان منطقه‌ای آنها است. این امر در صورت پافشاری هر یک از بازیگران می‌تواند ضمن به مخاطره افتادن منافع و تحمیل هزینه‌های گزاف برای آنها، امنیت منطقه و چشم‌انداز ثبات در آن را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

نویسنده: جواد حیران نيا (مدیر گروه)  |   ۱۹ اسفند ۱۳۹۴

مشارکت ناتو با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را می توان در راستای استراتژی ترویج ثبات در همسایگی ناتو و مناطق پیرامونی آن قلمداد کرد و آنرا ادامه برنامه مشارکت برای صلح و گفتگوی مدیترانه ارزیابی کرد.

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۱۹ اسفند ۱۳۹۴

به نظر می رسد که رابطه بین دولت ها و منابع نفتی تغییر کرده به طوری که تولیدکنندگان در پی جذاب تر کردن مفاد قراردادی با هدف جذب سرمایه گذاری خارجی و مشارکت با شرکت های بین المللی نفتی در توسعه میادین خود و همچنین مشارکت بیشتر بخش خصوصی هستند.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۹ اسفند ۱۳۹۴

برجام در پرتو فهم درست قدرت های جهانی از ضرورت پذیرش نقش منطقه ای ایران در تامین صلح و امنیت منطقه ای و به خصوص مبارزه با تروریسم داعش اجرایی گردید. سیاست خارجی ایران باید از ظرفیت ژئوپلتیک دوران پسا برجام و روابط متعادل با قدرت های بزرگ برای رفع تنش های منطقه ای و پیشبرد رویکرد توسعه ای و رونق اقتصادی استفاده کند.

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۱۱ اسفند ۱۳۹۴

از اواسط سال 2014 روند نزولی قیمت های نفت اغاز شد و قیمت های نفت از 110 دلار در هر بشکه به کمتر از 30 دلار در هر بشکه در ژانویه 2016 کاهش یافته است. در اوپک برخلاف گذشته عربستان سعودی، امارات متحده عربی، قطر و کویت از سیاست حفظ سهم بازار برای از میدان به در کردن تولید نفت خام های گران قیمت و متعارف حمایت کردند که درست در نقطه عکس سیاست مورد نظر ایران برای ایجاد ثبات در بازارهای نفت قرار داشت.

نویسنده: اختر قاسمی  |   ۹ اسفند ۱۳۹۴

محرک بسیار مهمی که در اقدام نظامی روسیه در سوریه نقش مهمی داشته این است که از نظر روسیه، واکنش های تعلل آمیز ایالات متحده آمریکا نسبت به داعش که به طور جدی واکنشی بر علیه آن انجام نمی داد، به معنای از دست دادن خاک سوریه به نفع داعش و تضعیف آن در برابر نیروهای غیر داعشی همچون ترکیه و کشورهای حوزه خلیج فارس خواهد بود.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۳ اسفند ۱۳۹۴

توافق هسته ای قدرت های جهانی با ایران (برجام) بیشتر ناشی از یک اضطرار ژئوپلیتیک منطقه ای بود که به نوعی کشورهای غربی را قانع کرد تا با حل موضوع هسته ای راه را برای حل معضلات استراتژیک منطقه ای هموار کنند. البته تلاش قدرت های جهانی برای جلوگیری از نزدیکی ایران به نقطه گریز هسته ای یا در طرف ایران، محدودیت های اقتصادی داخلی ناشی از تحریم های بین المللی و همچنین ضرورت حل مساله از طریق تعامل و پرهیز از جنگ مهم بودند.